~De matras van de egel!

 
Er trippelt een egel door de tuin.
”Brr, wat is het koud!“ bromt hij.
Hoogste tijd om een warm bed voor de winter
voor te bereiden!.
En hij verzameld verschillende bladeren en
draagt ze tussen zijn tanden naar zijn hol.

Daar liggen droge bladeren van de appel en perenboom,
eikenbladeren,gras, bloemen enz.
Plotseling laat de egel zich op de zachte matras
vallen en rolt heen en weer.
Zo krijgt de matras de juiste vorm.

Het is nu herfst, dus het moet wel klaar voor
de winter zijn.
Niet alle herfstnachten zijn koud.
Sommigen zijn tamelijk mild en in zulke nachten
gaan de egels
naar de fruit en groentetuinen toe.
Hier vinden ze zoveel lekkers,
dat ze bijna niet kunnen kiezen.

 
Als voorgerecht eten ze eerst een appel, dan wat pruimen,
de laatste van dit jaar. En wat eten ze daarna?
Paddenstoelen, eikels een paar beukennootjes.
Wat hebben ze toch een feestmaal!.

Na een paar winderige dagen daalt de temperatuur snel.
Daarom besluit de egel, om zijn schuilplaats onder
de grote houtstapel op te zoeken.
Daar heeft hij zijn warme plekje gemaakt.
Hij kruipt in zijn zachte bladernest,draait een paar
keer rond, rolt zich op
en strekt zich weer uit.

Dan draait hij zich op een zij en zoekt een
lekkere slaaphouding.
Hij zucht en snuift, haalt diep adem,
knort een paar keer en wordt dan rustig.
De egel ligt half opgerold in zijn bed, zodat je zijn kop
en pootjes nog kunt zien.
In zijn lichte slaap hoort hij nog allerlei geluiden.

Hij schrikt als er een hond blaft, of er een muis
vlak bij hem ergens aan knaagt.
Je ziet, dat de egel nog niet diep en vast slaapt
en nog erg vaak wakker wordt.
Maar dat zal straks echt nog wel veranderen!

In al die jaren heb ik heel wat opgeschreven.
Dat wat mij aanspreekt uit de Bijbel maar
ook andere dingen die mij interesseren.

Dit is iets wat ik op heb geschreven;
op Maandag 17 nov. 2oo3

Heer, mijn God, de majesteit en glorie
van Uw naam vullen de gehele aarde
en de hemelen vloeien ervan over.
De hemelen vertellen over Gods grote eer en
de luchten
spreken over Zijn scheppend werk.
     
De hele schepping spreekt over God;
die "taal" hoort men over de hele aarde.
De zon wandelt elke dag van het ene tot
het andere einde van de aarde;
alles in heel de wereld ervaart haar stralende gloed.

Als ik in de nacht omhoog kijk naar de hemel
en het werk van Uw handen zie de maan
en de sterren, die U een plaats gegeven hebt.
Kijk naar de natuur de prachtige kleuren,
het wisselen van de seizoenen.
De dieren ieder naar hun eigen aard,
zelfs de kleine vogels die fluiten tot Uw eer.

Dan kan ik maar niet begrijpen dat U zich
bekommert om een klein en nietig mens.
Dat U werkelijk aandacht voor hen hebt!
En U hebt hem een plaats vlak onder U gegeven,
U gaf hem een kroon van glorie en eer.

 
U gaf hem zelfs macht over alles wat U had gemaakt;
alles staat onder zijn gezag.
Ik loop over van blijdschap en vreugde, dank zij U.
Als ik dit alles, van dit wonder mag ervaren en mag zien.
Dan kan ik U alleen maar danken , U loven en prijzen.

Alles is uit Hem ontstaan,
alles is door Hem geschapen,
alles heeft zin doel in Hem.
Hem komt de eer toe, tot in eeuwigheid.

Rom.11:36.

~Onze tuin in de herfst!

De herfst tovert paddenstoelen in allerlei vormen
en kleuren uit de vochtige aarde te voorschijn.
Je  kunt er nu veel vinden, zelfs deze in onze eigen tuin.
Wat zijn ze toch mooi!

Ook de herfst geeft de boombladeren mooie kleuren.
Dan strooit hij hen naar beneden en laat hen
door de lucht dwarrelen.
Er ligt overal een dik bladertapijt.
Met allerlei soort bladeren, b.v. de Esdoorn, de Beuk ,
de Populier, de Eik en de Kastanje.
Herfsttijd is ook reistijd. Veel vogels, b.v.
de zwaluwen en de wilde eenden, vliegen naar warmere landen.
Bij ons kunnen ze ‘s winters n.l. geen voedsel vinden.

 
In de herfst leggen veel dieren een wintervoorraad aan.
Anderen eten zoveel, dat ze dik en vet worden.
De herfst neemt straks afscheid van ons met een bont
boeket van dahlia’s asters en chrysanten,
Ik vind het net zo mooi, als een knallend vuurwerk 
op oudejaarsavond!

  Zonnige herfst!

O God, wat is dit mooi: het donkere-bronzen blad
van beuken en het vlammend rood van eiken,
die wel op gloeiende flambouwen lijken,
de gouden berken langs het heidepad.
De feestelijke zon, de strakke, blauwe lucht,
de dennen, die als sombere soldaten
het bos er achter in het donker laten,
een vleugje wind, als een verrukte zucht.
De herfst is een nieuw lied op oude wijs:
de lucht is vol van prikkelende geuren,
Uw goddelijke palet heeft duizend kleuren........
In elke herfst is iets van "t paradijs!
van Nel Benschop.

~Violen

Een paar Winterviolen gepland!
Zó Mooi…

 
Menig dromen zweven door de nacht
Dromen van een leven
vol praal en pracht
Dromen over lang vervlogen tijd
Dromen van een leven, zonder bitterheid of strijd...
Dromen, als een mooie vlinder in de nacht
Dromen van geluk, liefde en vriendschap
Dromen van een wereld...vol bloemenpracht...

van Paula

~Herfst~

De herfst  begint!
Je ziet het in de tuin,
in de bomen en de bossen!
Je voelt het in de lucht
en in je eigen lenden!
Je gaat mee de herfst in!

Tegen de herfst is geen kruid gewassen!
Maar de herfst is erg mooi
en kan zo warm van kleuren zijn!
De laatste vreugden van het leven
zijn stiller maar ook voller en dieper!

Laat de herfst maar over je komen!
De zomer is onherroepelijk voor bij!

~Phil Bosmans~

   
"Wat een prachtige herfstdag"
Kijk verwonderd om me heen.
Wat ziet alles er mooi uit
in het zachte licht van de herfstzon.

De zon schijnt niet meer met dezelfde kracht als in de zomer
Alleen op plaatsen uit de wind is het nog lekker warm.
Het is mooi weer om een boswandeling te maken.
En dat gingen we dus ook doen, mijn man en ik.

In het bos, word je door een diepe stilte omgeven.
Je hoort zo nu en dan zacht geritsel en geknisper.
Dat is het geluid van vallende bladeren, die langzaam
naar de grond dwarrelen.
Ze glinsteren in het zonlicht.

Wat hebben we genoten van de stilte
en de prachtige omgeving.
En zo op een dag in de week ,is het rustig in de bossen.
Komt bijna niemand tegen.
Ik heb geprobeerd om het vast te leggen in de foto’s
Dit was een boswandeling in en om de vennen van Oisterwijk.

~Op een grote paddestoel~

   
Op een grote paddestoel,
Rood met witte stippen,
Zat kabouter Spillebeen,
Heen en weer te wippen,
Krak zei toen de paddestoel,
Met een diepe zucht,
Allebei de beentjes,
Hoepla in de lucht!

Maar kabouter Spillebeen,
ging toch door het wippen.
Op de grote paddestoel
rood met witte stippen.
Daar kwam vader Langbaard aan
en die zei toen luid:
'Moet dat stoeltje ook kapot?
Spillebeen, schei uit!'

~Ned. Kinderliedje~

Een beetje kleur in de tuin!

Ik heb dit in 1991 opgeschreven tijdens
een wandeling in Haimbach.

Sta stil en let op Gods wonderen. [Job:37:14b.]
~~~~~~~
God is almachtig.
Ik heb Zijn machtige daden gezien en
er met bewondering naar gekeken.

God is zo groot, dat wij ons van Hem geen
voorstelling kunnen maken.

Alles om me heen vertelt van Zijn grootheid.
Kijk ik s’ avonds naar de sterrenhemel
zij vertellen me van Uw grootheid en glorie,
iets wonderlijks.

Ik kan het niet verklaren, maar ik weet U leeft.
Zie ik verder om me heen.
De bergen fluisteren zachtjes Uw naam.

O, hoe schitterend tegen het zonlicht,
zo majestueus, zo groots.
U, die de bergen vast zet door Uw kracht,
God zij de heerlijkheid en macht.

Wie laat de dieren in de bossen en de bergen lopen?
Zij lachen om het lawaai van de stad,
en het geschreeuw van de mens.
De bergweiden zijn hun grasland, daar zoeken
zij naar groene blaadjes.

De bloemen geuren geuren Uw aanwezigheid,
in verscheidenheid van kleuren.
Alles vertelt van Uw grootheid en van Uw eer.
   
Begrijp je hoe de wolken zo volmaakt kunnen zweven?
Het is het wonderlijke werk van de Almachtige.

Hij vangt de regendruppels op en zeeft als regen uit de damp.
Zo valt de regen uit de wolken naar beneden.

De vogels willen zeggen met hun lied:
"Hij vergeet zelfs ons niet",
Wij zingen in een koor, tot lof en eer voor Hem, die ons hoort".

Laat mij leren Heer, van die kleine vogels,
dat mijn lippen niet zullen zwijgen om U te eren.

De wind hoor ik zacht ruisen in de bomen,
en ik loop maar te dromen,
over het wonder van Uw schepping.

Het is Uw genade dat ik dit zo mocht ervaren.
Laat het zo zijn dat ik dit diep in mijn hart mag bewaren.

Ik wil de Heer voortdurend prijzen;
mijn mond moet steeds overlopen van Zijn eer.

                                                                                   [ Ps. 34:2]

  

Even nog een mooi zomersplaatje uit onze tuin