donderdag 28 januari 2010

~Mijn Heer, de tuinman


Ik kwam U tegen
in de tuin van mijn verdriet.
Ik zag het snoeimes in uw handen
maar Uw ogen zag ik niet
toen sprak Uw stem
een woord van liefde.

U noemde zacht mijn naam,
ik zag de tranen in Uw ogen en wist:
U bent mij voorgegaan.
Dit volgende stukje heb ik mogen ontdekken,

Een is er die liefheeft in de diepste
betekenis van het woord.
Gods Zoon, die zich beklede met
vlees en bloed en werd mens
als wij.

Hij onderging de zwaarste folteringen
die een mens lijden kan en proefde
de grootste eenzaamheid:

          De God verlatenheid.

Allemaal omdat Hij lief had, liefheeft:
ons, mij, mensen,die voor het grootste
deel niets met Hem te maken willen hebben,
ja zelfs ontkennen dat Hij ons leven
van minuut tot minuut in
in Zijn tijdeloze Hand houdt.........

Er is er Een, die echt liefheeft,
Liefde kent geen belemmeringen
die geloofd alles,
hoopt alles,
verdraagt alles............

Foto; George Burggraaff

2 opmerkingen:

greet's foto's zei

hallo Rimmie,ben al een poosje niet op je blog geweest,sorry hoor,maar ik ben weer helemaal bijgelezen.prachtige gedichten heb je staan, lees ze met plezier.Je bent ook een goed gelovig mens,blij dat ze nog bestaan,ik heb nu ook een gedichten site,daar ben ik heel blij mee.

groetjes oma nijn

Aritha Vermeulen zei

Hoi,

Ik heb vandaag je blog gevonden. Dit gedicht grijpt mij erg aan.

Hartelijke groet: Aritha.