Vandaag wil ik mijn kleine vriendjes voorstellen.
Het zijn de vogels, die meestal in onze tuin te vinden zijn.
Hoewel het koud is en alles met sneeuw is bedekt,
hebben ze me niet verlaten.
Ondanks de kou en de grauwe lucht,
zingen ze vrolijk verder.
De bruine mus en de distelvink met het rode
mutsje op, ken je al.
Maar dan zijn er nog het roodborstje,
de vink met zijn blauwe kopje en de
grote bruine, gespikkelde lijster.
Ook de zwarte merel, komt geregeld even langs
voor wat zaadjes en kleine stukjes kaas.
In de boom hangen wat vetbolletjes en nootjes.
Daar smullen ze van en vechten soms om een goed plaatsje.
De merel hupt door de sneeuw tot bijna aan de keukendeur.
Hij steekt goed af tegen de witte sneeuw, mooi om te zien.
Het lijkt er soms op dat hij me roept,
“ik heb zo’n trek in wat lekkers”.
En in de sneeuw is niets te vinden.
Dus ga ik ze maar weer voeren, de vogels vinden het heerlijk
en ik geniet hiervan en voel me voldaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten