De graankorrel draagt
in zich het grote
mysterie van leven
en sterven.
De graankorrel ziet
nooit de aar
maar gelooft erin.
De weg van de graankorrel is de weg
van ieder mens
om tot volle ontplooiing te komen.
~ Phil Bosmans~
Want Gij hebt mijn nieren gevormd,
mij in de schoot van mijn moeder geweven.
Ik loof U,
omdat ik gans wonderbaar ben toebereid,
wonderbaar zijn uw werken;
mijn ziel weet dat zeer wel.
Mijn gebeente was voor U niet verholen,
toen ik in het verborgene gemaakt werd,
Uw ogen zagen mijn vormloos begin;
in uw boek waren zij alle opgeschreven.
Liefde kan je maken,
maar even goed breken,
ze kan je heel diep raken
en zonder woorden spreken.
Liefde kan mooi zijn,
zilver met een gouden rand,
een wereld vol zonneschijn,
twee mensen hand in hand.
Liefde kan lente en zomer vormen,
maar Cupido’s pijl kan zijn als een splinter,
de oorzaak van regen en stormen,
het begin van de herfst en winter.
Liefde hoort bij het leven,
warm en dan weer koud,
weinig nemen en heel veel geven,
zoet en soms zout.
Liefde deel je samen
zonder angst of schroom.
Het is een hart met twee namen,
gekerfd in een boom.
Wat je bent is Gods geschenk voor jou.
Wat je ermee doet, is je geschenk aan God.
De heer is mijn Herder
Ik dwaalde als een schaap
die de herder niet kon vinden.
Toen opeens zag ik U daar vol liefde staan.
En met angst in mijn stem, riep ik U aan.
stond toen al in Uw Boek beschreven.
U gaf mij nieuwe moed en
kracht om verder te gaan.
Nu bent U dichtbij mij, mijn Heer, mijn God.
In Uw hand ligt heel mijn levens lot.
Uit Uw woord weet ik dat U alles vanaf het
begin afaan een vaste plaats hebt gegeven.
Door naar U te luisteren,
komt licht en duidelijkheid in mijn leven.
Laat U licht over mij schijnen en leer
mij alles wat ik van U moet weten.
Uw gebod geeft mij de grootste vreugde.
Ik zal Uw woord nooit vergeten.
De heer is mijn Herder en
ik zing een loflied voor Hem.
Hij heeft mij gemaakt,
zoals ik nu ben.
Laat ook zo uw hart vol zijn van Zijn Woord.
Want Zijn woorden zullen uw leven verrijken
en u wijsheid geven.
~Coll.3:16~
Nacht, alles is donker
voel me alleen en verlaten
een dichte mist om me heen.
Het is koud en nat, ik ril.
Waar bent U?
Laat U me ook alleen?
Dan hoor ik een stem, een sterke hand.
Ik zie niets, maar ik weet het, U bent er.
U die zegt:
Weet je het dan nog niet?
Heb je het niet gehoord?.
Ik ben de Heer van hemel en aarde.
Ik ben de zon, de maan, Ik ben de regen.
Ik ben rivieren en zeeën.
Ik ben de bergen en dalen.
Ik ben onbeschrijfelijk,
niet te meten of wegen.
Vertrouw je toe aan Mij,
leg je hand in mijn hand.
Ik zal je leren en je ogen openen.
Op de berg zie je eer en heerlijkheid,
maar daar leef je niet voor Mij.
In het dal leef ik tot eer voor Hem.
In het dal vind ik mijn waarde voor God.
En wil Hij mij leren vertrouwen op Hem.
Te zien op Hem.
Op de berg lijkt alles mogelijk
in het dal, wil God mij leren.
~met een stukje van Toon Hermans~
De bergen hebben ons als gezin heel erg aangesproken[getrokken]
Ons hart lag in Oostenrijk en zijn vele jaren als gezin samen
met nog twee gezinnen [fam.] in Oostenrijk geweest
Altijd op de zelfde plaats.
Heel wat gewandeld ,tochtjes gemaakt, gezwommen enz.
Het was werkelijk een heerlijke tijd en
fijne herinneringen aan overgehouden ook
onze kinderen en de kinderen van de fam.
De kinderen zijn allemaal volwassen en wij gingen
nog vaak met fam. zonder kinderen.
De bergen kregen toen voor mij een andere betekenis.
Zag toen Gods grootheid in zijn wonderbaarlijke schepping.
Als we boven kwamen op de berg ,nu wel met de kabel of cabine,
was ik vaak heel geëmotioneerd als ik rond keek en
de prachtige natuur zag van Zijn schepping.
Vol bewondering hoe prachtig het is, bijna niet uit te leggen.
Vandaar dat er verschillende gedichtjes van mij
op dit blog staan. Waar ik probeer mijn gevoelens te uiten.
Ik vergelijk het vaak ook met het leven.
Op de berg is alles prachtig, mooi en voel je
heel gelukkig, toch moet je weer afdalen.
Altijd gaat het weer naar beneden, vaak een prachtige wandeling.
Je komt terug in het dal, wat ingesloten ligt tussen de bergen.
Vaak is het daar ook mooi en kan daarvan genieten.
Soms is het leven ook een dal,waar je door gaat,
soms donker en triest en zie je het niet meer zo goed.
Maar ook het dal is nodig om te leren te groeien en
bloeien en zeker weten dat Hij er altijd bij is.
ook al heb je het gevoel dat Hij ver weg is.
Hij zegt : Ik zal jou leren en je vormen en Hem
te vertrouwen in jou leven.
Leg je hand maar in Zijn hand.
Op dit bankje
zou ik graag
daar eens rustig
over mijmeren,
over denken
over dromen -
dit kleine boekje
als een roos
in mijn hand
Uit een huis van vreugde
zou ik zomaar
de tuin
in willen stappen,
de bloemen willen groeten
en tegen de struiken
zou ik willen zeggen:
ik voel me zo blij
vandaag!!
~van Andre F. Troost~
Ontluikend wonder: dit begin van leven,
een bloesemknop, waarvan de blaadjes beven,
door stralen van Gods zon, door adem van Zijn wind
gekoesterd tot een bloem: deze kinderen van ons.
Gods kind.
Zo goed is God, dat Hij een mensenleven
in onze zwakke handen durft te geven;
Hij zegt ons enkel: “Mens, Ik gaf je veel,
geef van de liefde van dit kind ook mijn deel".
~van Nel Bensschop~
Kunstenaar: James Browne
Rust binnen in mij,
Rust om mij heen.
Alles straalt rust uit,
daar binnen voel ik iets,
iets van Uw grootheid.
U de bron van alles, de rust
die U mij geeft, die uit straalt, binnen in mij,
om me heen, buiten in de natuur.
In de ander, overal herken ik U
In die rust, voel ik Uw nabijheid.
U die mij de kracht geeft,
in het alledaagse leven.
Hoe somber het soms ook kan zijn.
U die mij doet stralen en kan laten glimlachen,
om de kleine dingen, die groot zijn,
omdat ik U daarin mag zien.
Dank U wel Heer, voor deze bijzondere nabijheid,
die ik mag ervaren zo met U.
Dank U wel Heer, dat
mijn leven zo in Uw hand geborgen mag zijn.
De rust binnen in mij.
De rust die U bent in mijn leven.
~Jes.14:7~
Heer mijn God, wat bent U groot.
U bent omringt door pracht en majesteit.
De aarde werd door Hem vast gezet.
De hoge bergen en de diepe dalen ontstonden
precies waar U ze wilde hebben.
langs de berghellingen naar beneden klateren.
U hebt de diepte van het water bedekt als met een kleed.
God voorziet de bergen van water.
Alle dieren lessen hun dorst daaraan.
De vogels nestelen in de bomen langs de oever,
en zingen hun hoogste lied.
De aarde draagt alleen maar vrucht dank zij U.
En laat het groeien als voedsel voor de dieren,
ook andere gewassen voor de mensen,
zodat zij brood kunnen eten. 
De hele aarde is vol van Uw schepping.
Alles wacht op U.
De macht en majesteit van de Heer,
blijven tot in eeuwigheid.
Wij beklimmen de bergen en
ervaren het goede wat zij te bieden hebben.
De vrede van de natuur zal bij je binnen stromen,
zoals het licht door de bomen.
De wind geeft je zijn eigen frisheid
en de zorgen vallen van je af zoals de herfstbladeren.
Voor die rust en vrede wil ik zwijgende bomen.
Voor de zorgen een pittige bergwandeling.
Om me fijn te voelen wil ik anderen een plezier doen.
Om gerust te zijn, wil ik een hand om vast te houden.
Voor begrip een oude vriendschap.
Voor hoop wend ik mij tot Hem. 
De regen is mijn schild,de zon mijn wapen.
De wind, de bloemen,alles is zoet
en als ik kijk, wie dit alles heeft geschapen,
dan weet ik, dit is zeer goed.
Want weten jullie wel, wij leven in een wereld vol schoonheid.
Maar er zijn maar weinigen, die hun ogen openen om te zien.
Alles is zo mooi.
Ik hoor muziek, het water klettert naar beneden,
een waterval.
Rust en vrede ervaar ik.
U bent daar.... 
U die ik zie, in de regenboog
tussen zon en water.
Heerlijk is het daar te zijn.
Ik heb een ogenblijk op de berg gehad,
toen ik even de dingen zag, zoals God ze ziet.
Graag had ik gebleven maar God staat dat nooit toe.
De toets van mijn leven is of ik kan af dalen.
Indien ik alleen maar kan stijgen,
is er iets mis met mij.
Het is werkelijk geweldig, met de heer op de berg te zijn.
Maar je komt er alleen maar om ook weer te kunnen afdalen.
Die momenten op de berg zijn voor mij heel kostbaar,
ze hebben betekenis in mijn leven met God.
De bergen zijn er niet alleen om mij iets te leren
maar mij tot iets te maken.
En God heeft daar een bedoeling mee.
Ik ben niet alleen geschapen voor bergen en zonsondergangen,
of voor de dingen die van nature mij goed liggen.
Nee, ik ben geschapen voor de dingen van alle dag.
Ik wil alleen maar rusten in Hem.
Zijn handen voelen op mijn schouders.
Zijn liefde die door mij heen stroomt.
Wil alles afleggen wat mij zo bezwaart.
Alles wat om mij heen gebeurd.
Die last wil ik van mijn schouders kwijt.
Ik wil alleen maar genieten, zonder zorgen,
over van alles en nog wat.
Genieten van de lente, die komen gaat,
de zon, het licht, de bloemen,
de vogels die weer hun lied van blijdschap fluiten.
Het nieuwe leven.
De bomen die zacht ruizen.
De rust die ik hier in huis zo vind,
Jan en de kinderen, de vrienden om mij heen.
Dank U wel Heer, voor al die fijne dingen.
Alle lof en eer is voor de Here God,
de God van Israël,
tot in eeuwigheid.
Alleen Hij kan dit tot stand brengen,
Hij doet alleen wonderen.
