~31 Dec. 2010!!!!

               De laatste dag van het jaar.
Het is weer voorbij.
Een dag om U te eren en te prijzen.
Maar vooral ook om U te danken.
Uren, dagen, maanden, vliegen als een schaduw voorbij.
En altijd was U er bij..

Soms voelen we U aanwezigheid,
soms kwam het op vertrouwen aan.
Maar ik weet U bent er altijd bij.

            Het is voorbij 2010.
Een jaar van vreugde, soms heel moeilijk
eenzaamheid en alleen zijn.
Maar ook vol van dankbaarheid.
Als ik kijk naar mijn gezin, kinderen [kleinkinderen].
Dit zou ik ze graag mee willen geven.
Een leven van geloof, hoop, en Zijn liefde..
Maar ik denk nu ook aan al die mensen,
die zo eenzaam en alleen zijn.
Kan ik alleen maar bidden, dat er mensen zijn
die zich bekommeren om hen.
Hun wat aandacht en liefde kunnen geven.

Hierbij een gedicht van Nel Benschop.

Nieuwjaarsgesprek met God.
Heer, steek Uw hand uit, dat ik de mijne daarin leg,
want donker lijkt de toekomst en wie durft nog hopen?
Ik zie het pad niet dat mijn voeten moeten lopen.......
Je weet het toch, Mijn kind. Ik ben de Weg,
Ach Heer, wanneer ik denk dat ik de mensen ken
dan stellen ze teleur: ik werd zo vaak belogen,
Ik zoek naar waarheid, maar weerspreek mijn eigen pogen......
Je weet toch, kind, dat Ik de Waarheid ben?
Zo ver is "t paradijs, waaruit U ons verdreef;
en na de kerstnacht zwegen ook Uw afgezanten.
Wij worden door de dood bedreigd aan alle kanten.....
Mijn kind, Ik ben het Leven, dat Ik mensen geef!
Mijn kind, Ik ben het Leven, dat ik de mensen geef!

~Even nog een berichtje van mij.

  Wij gaan verhuizen  naar Son.
Begin febr. 2011.
Wij verheugen ons er op hoor.

46 jaar hebben we in Best gewoond
maar nu gaan we veranderen.
Op mijn blog kan je lezen waar ik geboren
ben en waar wij later gingen wonen.
En na mijn huwelijk, zijn we naar Brabant vertrokken.
We hebben hier een fijne tijd gehad.
Maar nu is het zover, dat we weg gaan

Foto is van internet!


Dus een tijdje horen jullie niets meer van mij maar
zo gauw het gaat, horen jullie weer van mij.

Fijne Feestdagen en een Voorspoedig 2011!!
Ik heb nog wel een Kerstgedichtje
voor jullie door een kennisje geschreven.

Wees stil en kom wat dichterbij
dit kind van Bethlehem:
het einde, het begin is Hij;
niets kon ik zonder Hem.
Hij is mijn water en mijn brood,
het licht rondom mij heen,
mijn leven, midden in de dood,
Hij laat mij niet alleen.

Voor jullie allen,
Een gezegend Kerstfeest
        en een
Voorspoedig 2011 !!


Kerst is het feest van geboorte,
Van een nieuw bijzonder leven.

Het kindje Jezus kwam op aarde,
Werd aan ons gegeven.

Geloof, Hoop en Liefde,
Kwamen samen, in die ene nacht.

En heeft ons allen vrede,
En verlossing gebracht.
God’s Zegen voor u allen.

                                R. B.

~De Herfst

Niets is zo triest als in de herfst de regen
die schreiend neertikt op de donkere grond;
de natte, bruine bladen op de wegen
zijn neergevallen, dodelijk verwond

En kaler worden elke dag de bomen,
en stiller wordt het in het slapend bos;
en ook in mij sterven de lentedromen,
mijn eenzaam hart laat zijn verlangen los.

Zijn er geen bloemen, die voor eeuwig bloeien?
Duurt elke vreugde zo wanhopig kort?
Mag al het levende alleen maar groeien
opdat het door de dood vernietigd wordt?

Ik droom van bloemen die nooit meer verwelken,
van vogels met een nimmer zwijgend lied,
van vreugdewijn uit nimmer volle kelken,
van liefde, zonder scheiding en verdriet.

       gedichtje van Nel Benschop

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Zoals een vader met zijn kind, aan de hand
gaat wandelen, die nog niet zo goed kan lopen.
Het daarom stevig vasthoud,
het kleine handje in zijn grote hand,
om te voorkomen dat het zou vallen.
Zo mag ik mijn hand in Zijn hand leggen
Zijn grote en sterke hand.
En tijdens het wandelen met Hem,
struikel ik steeds weer op nieuw.
Maar Hij omklemt mij stevig vast.

Telkens trekt Hij me weer omhoog,
mij liefdevol aankijkend
en vol vertrouwen op Hem,
sta ik weer recht.
Samen gaan we weer verder op onze weg.
Wandelend, hand in hand

Dit was een beeld wat ik een keer kreeg voor mijn leven.

~Eindelijk weer iets van mij

Ben al bijna 2 jaar ziek en heb weinig zin iets te ondernemen
Kreeg van de ene dag op de andere dag, reuma.
Dat ging gepaard met helse pijnen en kon mij niet meer bewegen.

Ik wist niet wat me gebeurde tot ik naar de dokter ging
en meteen werd doorgestuurd
naar de reumatoloog dan krijg je horen wat er aan de hand is.

Ondertussen kreeg ik ook een bacterie in mijn longen en luchtwegen.
Dus al met al geen pretje en veel pijn en doodmoe.

Dat is nog steeds zo, maar toch probeer ik weer een beetje de draad op te pakken.
En soms heb ik van die dagen dat het me niet zo goed gaat.

schrijf in mijn dagboekje:
Dinsdag 2nov.

Voel me vandaag niet zo fijn, een beetje triest en down.
Wil het bij U brengen en vraag U, neem het weg,
wat me zo belast en verdrietig maakt.

De heer zegt in Zijn Woord:
Jij zult een schitterend kroon zijn in de hand van de Heer,
een koninklijke tulband in de hand van je God.
Men noemt je niet langer Verlatene,
(wat ik vaak zo voel en erg eenzaam)
en niet langer troosteloos oord
maar jij zult heten Mijn verlangen, 
Mijn Bruid
Zoals de bruidegom zich verheugd voor zijn bruid,
zo zal je God zich over jou verheugen.

uit Jes. 62 gelezen   
lees als antwoord:

Ik vind grote vreugde in de heer,
mijn hele wezen jubelt om mijn God,
Hij deed mij het kleed aan, hulde mij in de
mantel van de gerechtigheid.

                            Dank U voor uw woord,

Dat steeds weer nieuwe vreugde en rust brengt
in soms mijn verwarde gedachten en triestheid.

Lees verder in Jeremia,
Voordat ik je vormde in de moeder schoot,
had ik je al uitgekozen,
voordat je de moederschoot verliet,
had Ik je al aan Mij gewijd.
Wees voor niemand bang, Ik zal je terzijde staan en je redden...........

                            "Spreekt de Heer”

~Gedicht

Dit Gedicht zegt iets over mijn man,
Wij zijn bijna 50 jaar  getrouwd en
dit gedicht zegt iets over zijn karakter,
wat je vaak zelf moeilijk verwoorden kunt.

           
De stilte
Ik hou van jou.........
Omdat je anders bent...

Je bent mijn man
Voor heel mijn leven
Ik zoek naar meer
Omdat ik groeien wil
Er is zoveel te doen
Waar ik aan mee wil werken.

Het doet soms pijn
Als je de deur gesloten houd 
De deur van je binnenste
Door je karakter en de opvoeding
Er ligt zoveel moois
Achter die gesloten deur
Dat je zorgvuldig bewaard
Zoals meer mensen doen.

Het is je kracht
Waarvan de stilte uitstraalt
Want niets of veel zeggen
Kan ook heel duidelijk zijn
Nu blijf je zoeken
Naar wat je wel of niet zou willen.

De stilte waar heel veel achter zit
Het is je eigen goed recht
Wat we proberen te accepteren,

Omdat je zo mag zijn
Te voelen dat je er bent
Al is het een blik in alles

Ontroerend........
Of pijnlijk stil.........
Liefde.....
Vermengd zich met elkaar

En die stille Liefde
Is een waardevolle schat
Waar jij aan blijft dragen
Tot in het diepste van mijn hart
Stilte.....O..Stilte......
Blijf zo eeuwig voort bestaan.

~Onbekend~

Ik wist van aanpakken, zeiden ze,
handen uit de mouwen
zij laat nooit de moed zakken, zeiden ze.

Iemand waarop je kan bouwen, zeiden ze.
De schouders er onder, zei ik en boog diep, nog dieper.
Niemand leeft zonder een kruis te dragen, zeiden ze,
en ik liep er al die tijd gewoon mee door,
ik had wat onder de leden, zeiden ze,
het gaat wel weer over, zei ik.

Maar het zat dieper ik liep er uiteindelijk op vast
onder de last van mijn onvoltooid verleden,
ik ben uitgegleden.
Ik ben vergroeid met het verlangen en de wensen
van de mensen om mij heen geboeid
door Jan en alleman, mijn oor te leen
mijn handen en mijn hart stond open,
ik heb de benen uit mijn lijf gelopen.

Ik zou je dragen weet je nog?
Ik zou er altijd voor je zijn heb ik gelogen.
Ik hield me groot veel groter dan ik was.

Ik heb het niet gered.
Onder druk gezet ben ik gebogen in elkaar gedoken
gekrompen kleiner veel kleiner dan ik ben.
Ik heb me zelf belast met dit zelfgemaakte kruis
vast gepind op verwijt en zelfbeklag en
wanneer ik aan de lijve ondervind dat
wat je af wil schudden, zich sterker aan je bindt
dringen verbeten splinters in mijn huid
en groeien aan mij hart.

Te lang heb ik begraven woede onder
lagen van verdriet.
En verdriet verpakt in vrolijke kleuren van;
"let maar niet op mij"

het gaat goed zoals je ziet.
Maar het gaat niet goed , zoals je ziet.
Zo sta ik met mijn rug tegen de muur van
mijn geestelijke failliet.
Moe ben ik, zo moe. Na al dat heilig moeten,
leg ik mijn hoofd in m'n handen,
en zie alleen  nog bodemloze grond onder mijn voeten.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Dochter zei Hij "
toen hij mij schouder raakte
waar was je al die tijd?
Ik heb geen zin om te praten, U moet mij maar laten gaan.
Er zijn anderen die U vast harder nodig hebben.

Ik ben U maar tot last, Ik ben bang dat ik ............
En of ik wil of niet welt m'n verdriet omhoog met geweld
houd ik me in en vecht m'n ogen droog.
Ik laat me niet kennen niet nu. Nu niet.

"Ik ken je, zei Hij.
Ik heb je gezien, Ik heb je gevolgd.
Als Hij mij zo kent, waarom verzwijgt Hij 
dan mijn schaamte en mij schuld?

Alles wat in me is gebogen, staat Hem scherp voor de ogen.
Hij zei:
Je lasten heb Ik in me omgedragen,
Jou vragen zijn met Mij verweven.
Als antwoord heb ik me gegeven aan jou.
O ja, je schuld heb ik begraven. 

Het is raar,
maar Ik ben vergeten waar.

En je tranen zijn niet onopgemerkt aan Mij voorbij gegaan.
Ze hebben Mij geraakt, een voor een bewaard.
Als parels bij elkaar gespaard.
Een kroon waarmee je word getooid,
wanneer je verleden is voltooid.
Want Ik heb het dagelijks geleden aan je versplinterde bestaan.
Ik heb je niet verlaten, Ik hing je aan,
vastgepind op jou woede en verdriet,
je bitterheid, dronk Ik zonder verwijt .
Elke dag zocht Ik naar wegen om uit te leggen,
om je te zeggen: dat  Ik van je houd.
Want Ik houd van jou.  Ik houd van jou.

Maar Ik heb gezwegen totdat jij je verhaal aan Mij vertelt.
Ik kijk op, en Hij?
Hij lacht, Hij lacht mijn lasten licht als lucht.
En zingt mijn woede op de vlucht.   
Sta op zegt Hij.
Je bent genodigd op mijn feest.
Ik kom, schoorvoeten kom ik dichterbij.
Hij richt me op en buig mijn kromme wegen
om mij gratie te verlenen.
Mijn genade geneest"   Heeft Hij gezegd

Dit gedicht van Michiel Gouma beschrijft
mijn leven zoals het is geweest!

~Herfst!!!

Het is weer Herfst,
ook goed te zien in onze achtertuin.
Vele Mooie Paddenstoelen schieten hier uit de grond!

 

~Stille Kracht

Rust in Mij.
Als de vermoeide menselijke natuur in opstand komt,
is dat haar roep om rust.

Rust dan, tot Mijn levenskracht door je heen stroomt.
Wees niet bang voor de toekomst.

Wees rustig, wees stil en juist in die stilte zul je kracht ontvangen
en die kracht zal blijven.

De wereld is van mening, dat er in actie kracht zit.
In stilheid en vertrouwen zal uw sterkte zijn.

Wat een belofte!
Wat een heerlijke vervulling!
Kracht uit rust en rust uit kracht.

Rust in Mij.
Verblijd je in mij.

~In de stilte

Ik luister zo graag in de stilte,
De stilte, als God tot mij spreekt.
Ik mag het vol blijdschap ervaren,
Dat met Hem mij nooit iets ontbreekt.
De Geest toont mij Jezus, mijn Heiland,
Die alles voor mij heeft volbracht.
Ik weet dat Hij juist in de stilte,
mijn loflied en danklied verwacht.

Ik luister zo graag in de stilte,
De stilte, als ik Jezus ontmoet
en Hij mij zo duidelijk wil tonen,
Dat ik ben gekocht door Zijn Bloed.
Hoe zal ik Hem naar waarde danken?
In zwakheid prijst Hem toch mijn lied.
Voor alles wat ik in gemeenschap
met Jezus, mijn Heiland geniet.

Dit gedicht, hier boven.
is voor mij geschreven, echt hoor
want, ik luister zo graag in de stilte.
In de stilte versta ik Zijn stem.
Zijn liefdevolle gestalte, zie ik voor mij.
In de stilte ontmoet ik Hem.
Dat kan thuis zijn, buiten als ik de vogels
hoor praten en zingen tot eer voor Hem.
De bomen die klappen en juichen voor Hem.
O, wat geniet ik van die momenten,  
zo alleen met Hem, ook al zijn er vele om mij heen.
Ik voel me alleen met Hem, die mij zo dierbaar is.
Dank U voor dit alles.

Denkend aan het lied:
In de stilte van mijn hart
nader ik tot U, o Heer
in de stilte van mijn hart
kniel ik aan U voeten Heer  ect.  
uit opw. 175

Geloof
Geloof is als een radar
waarmee je door de mist
heen kunt kijken.

Het is de werkelijkheid
van de dingen die op een afstand liggen
en niet waarneembaar zijn
voor het menselijk oog.
~ Corrie ten Boom.

 
Geloof is in je leven gehoorzamen
en opzien naar de  Heer;
gehoorzaamheid is geloof dat naar buiten
treedt en Zijn wil doet.
~ Andrew Murray

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Liefde,
Een leven met Christus
betekent eindeloze liefde.
Zonder Hem
is het een liefdeloos eind.
~ Billy Graham

Liefde
Rijkdom verdwijnt
als sneeuw voor de zon,
aan troost komt een einde,
hoop vervliegt,
maar de liefde blijft
God is liefde.
~ Lew Wallace.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Keuze en Veranderingen
Heer, geef me de rust om dingen
die ik niet kan veranderen te accepteren,
moed om de dingen te veranderen
die ik kan veranderen
en de wijsheid om het verschil te weten.
~ Franciscus van Assisi.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Vreugde
We hebben allemaal te maken
met pijn en verdriet,
maar de aanwezigheid van God
kan ons dekken en beschermen
als een warm donzen dekbed
en die diepe innerlijke vreugde
naar boven laten komen,
zelfs in de meest verschrikkelijke
omstandigheden.
Ik weet dat omdat ik erin verkeerd heb.
~ Barbara Johnson

 Foto’s van Internet.

~Lang geleden..

Zó dat is lang geleden, dat ik op mijn blog heb geschreven.
Probeer het nu uit te leggen, waarom.

Vorig jaar Febr. 2009, werd ik plotseling ziek.
Ik wilde s ’morgens mijn bed uit gaan en dat ging niet,
kon mij niet meer bewegen.
Een helse pijn overviel mij.
Ik heb gegild geschreeuwd, ik dacht ik word
gek van die helse pijnen.

Wist niet wat er aan de hand was, toch een paar dagen
gewacht om naar de dokter te gaan.
Die stuurde me meteen naar de reumatoloog.
En dat was het dus; Reuma.

Dan begint er een lange weg van veel pijn,
het accepteren van dit feit,
en hoe ga ik hier mee om.

Dat was het moeilijkste, niet meer kunnen doen
wat je graag doet, heel veel pijn en
mijn weerstand was op, Ik zeg weleens
die is nul komma nul.

Dit is in het kort, want er kwam nog veel meer bij kijken.
Mijn luchtwegen mijn longen, gingen achteruit, die waren al ziek.

Maar ook mijn vraag naar God.
Ik begrijp hier niets van Waarom?
Heb toch al zo veel in mijn leven gehad, was dat niet genoeg?
Toch komt er meer bij, Waarom?
Hoe ga ik hier mee om. (Allemaal vragen)

Heer help mij, wijs mij de weg, hoe doe ik dit.
Gelukkig was er een grote groep lieve mensen,
die voor mij gingen bidden.
Ondanks alles voelde ik mij op handen gedragen.

Deze week, dus ruim een jaar verder,
zie ik mijn geboorte kaart met een tekst erop.

Ik zelf sta je ter zijde.
Ik zal je overal beschermen
waar je ook heen gaat en
Ik zal je naar dit land terug brengen.
Ik zal je niet alleen laten
tot Ik gedaan heb wat Ik heb beloofd.              
Gen. 28:15

Ik was zo blij, ontroerd en vol vertrouwen,
want dat had ook een deuk opgelopen.

Hij is er bij.
Dan sla ik mijn Bijbel open en lees:

Wie Hij van te voren heeft uitgekozen,
heeft Hij ook bestemd, om het evenbeeld te worden van
Zijn Zoon.
Dankbaar en heel blij en vol vertrouwen de toekomst
weer aan te kunnen...Rom. 8: 26-30.

~Mijn Heer, de tuinman

Ik kwam U tegen
in de tuin van mijn verdriet.
Ik zag het snoeimes in uw handen
maar Uw ogen zag ik niet
toen sprak Uw stem
een woord van liefde.

U noemde zacht mijn naam,
ik zag de tranen in Uw ogen en wist:
U bent mij voorgegaan.
Dit volgende stukje heb ik mogen ontdekken,

Een is er die liefheeft in de diepste
betekenis van het woord.
Gods Zoon, die zich beklede met
vlees en bloed en werd mens
als wij.

Hij onderging de zwaarste folteringen
die een mens lijden kan en proefde
de grootste eenzaamheid:

          De God verlatenheid.

Allemaal omdat Hij lief had, liefheeft:
ons, mij, mensen,die voor het grootste
deel niets met Hem te maken willen hebben,
ja zelfs ontkennen dat Hij ons leven
van minuut tot minuut in
in Zijn tijdeloze Hand houdt.........

Er is er Een, die echt liefheeft,
Liefde kent geen belemmeringen
die geloofd alles,
hoopt alles,
verdraagt alles............

Foto; George Burggraaff

~Vervolg op de Matras van de egel

~ Link naar 1ste Deel ~

Het vriest dat het kraakt.
Pas tegen de avond is het opgehouden
met sneeuwen.
Nu ,in de nacht, is de hemel helder,
de sterren
fonkelen als diamanten.

Er hangen grote, glasheldere ijspegels aan de dakranden.
De straat is hier en daar spiegelglad.
En het laagje ijs knispert, als er een auto over heen rijdt.
Het is zelfs zo koud dat de egel wakker van word.
Hij hield zijn winterslaap onder een stapel houtblokken.
Hij draait zich om, rekt zich uit,
voelt de koude wind
en
springt overeind.

Dan besluit hij een wandeling te gaan maken.
Lijkt je dat dom bij deze kou?
Dat is het juist niet!
Hij heeft precies op tijd gemerkt,
dat hij in beweging moet komen
om niet te bevriezen.
Dus kom op meneer egel! Een -twee, een -twee.

Dapper trippelt hij over de bevroren sneeuw.
Hij is nog wel erg slaperig,
maar dat gaat zo over in deze kou.!
Het is maar goed,dat hij op tijd wakker werd.
                                                    

word vervolgd!

~Mijn kleine vriendjes:

Vandaag wil ik mijn kleine vriendjes voorstellen.
Het zijn de vogels, die meestal in onze tuin te vinden zijn.
Hoewel het koud is en alles met sneeuw is bedekt,
hebben ze me niet verlaten.

Ondanks de kou en de grauwe lucht,
zingen ze vrolijk verder.
De bruine mus en de distelvink met het rode
mutsje op, ken je al.

Maar dan zijn er nog het roodborstje,
de vink met zijn blauwe kopje en de
grote bruine, gespikkelde lijster.

Ook de zwarte merel, komt geregeld even langs
voor wat zaadjes en kleine stukjes kaas.
In de boom hangen wat vetbolletjes en nootjes.
Daar smullen ze van en vechten soms om een goed plaatsje.
De merel hupt door de sneeuw tot bijna aan de keukendeur.

Hij steekt goed af tegen de witte sneeuw, mooi om te zien.
Het lijkt er soms op dat hij me roept,
“ik heb zo’n trek in wat lekkers”.
En in de sneeuw is niets te vinden.

Dus ga ik ze maar weer voeren, de vogels vinden het heerlijk
en ik geniet hiervan en voel me voldaan.

~Wintermorgen in het bos.

Aan alle takken zag ik regendruppels beven:
net kerstboomballen, maar dan in het klein.
Ik zag de lichtjes dansend daarin leven,
en wist niet, dat het bos zo mooi zou zijn.
  
Soms viel een druppel stil in een plas water:
dat gaf een zacht en muzikaal geluid:
Ik dacht aan vroeger en ik dacht aan later......
Ik sloeg mijn droomboek dicht, maar "was niet uit.
Ik dacht: nu mogen er geen mensen komen;

Dit is zo goed, ik ben hier heel alleen,
Ik zie niets anders dan de zwarte bomen
en allerhande vogels om mij heen.
En stil ben ik het bos weer uitgelopen.

Wat was het mooi, al leek het dor en kaal:
de deuren naar de lente stonden open,
en als
Gods glimlach was de zonnestraal.

Schrijver mij onbekend!
~Link Foto~

~Gedicht

Daar waar miljoenen sneeuwkristallen de bomen
sieren met hun toverpracht,
zal straks de bloesem weer uitbundig bloeien en
wordt een rijke oogst verwacht.

Waarna het groene loof begint te kleuren,
veranderd in een gouden gloed,
en alles rust,
totdat het licht de aarde weer op nieuw begroet.
En in een cirkel van het leven
verbazen we ons terecht.

Zo heeft de Schepper al Zijn grootheid
in de seizoenen neergelegd!


~Onbekende dichter~
..Tekst staat op een verjaardagskalender..